اوریگامی
اُریگامی یا «هنر کاغذ و تا» یکی از کاردستیهای محبوب ژاپنی است که امروزه در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد.
هدف این هنر آفریدن طرحهای جالب از کاغذ با کمک تاهای هندسی است. معنای لغوی این واژه در زبان ژاپنی «تا کردن کاغذ» است و تمام مدلهای کاغذ و تا را در بر دارد، حتی آنهایی که ژاپنی نیستند. اریگامی فقط از تعداد کمی از تاهای گوناگون استفاده میکند، ولی همین تاها میتوانند به روشهای گوناگونی ترکیب شوند تا طرحهای متفاوتی ایجاد کنند.
به طور کلی، این طرحها با یک برگ کاغذ مربع شکل آغاز میشود، که هر روی آن ممکن است به رنگ متفاوتی باشد و بدون بریدن کاغذ ادامه مییابد.
اریگامی روش ارائهٔ اشکال است، که عمدتاً با خم کردن مادهٔ مورد استفاده کاغذ حاصل میشود.
وجه تسمیه
کلمهٔ "Origami"متشکل از دو کلمهٔ "ori" و "gami" است، که"ori" به معنای "folding"و "gami" تغییر یافتهٔ کلمهٔ "kami" به معنای "paper" است.
بنابراین اریگامی هنر و اندیشهٔ تا دادن کاغذ) یا صفحاتی از جنس پلستیک، فلز و مواد دیگر (برای خلق شکلهای مختلف، میباشد. این شکلها تعداد زیادی ازحیوانات، پرندگان، ماهیها، وسایل بازی، وسایل دکوری، شکلهای هندسی و اشکالی در ارتباط با گرافیک، معماری، صنعت و ... را شامل میشوند. اریگامی طیف بسیار گستردهای را در بر میگیرد، از کودکان پیش دبستانی تا اساتید دانشگاه. تمام مردم میتوانند از آن لذت برده و با خلق طرحهای جدید به تاریخ اریگامی بپیوندند. اریگامی مدرن، در چند سال اخیر) از سال۱۹۵۰ میلادی به بعد (با انتشار کتابهای آقای یوشیزاوا) Akira Yoshizava (، استاد اریگامی از ژاپن، رنسانسخودش را شروع کرد. اکنون اریگامی کاربردهای مهمی در هنر، علم و صنعت پیدا نموده است. اُریگامی یا»هنر کاغذ و تا«یکی از کاردستیهای محبوب ژاپنی است که امروزه در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد. هدف این هنر آفریدن طرحهای جالب از کاغذ با کمک تاهای هندسی است. معنای لغوی این واژه در زبان ژاپنی»تا کردن کاغذ«است و تمام مدلهای کاغذ و تا را در بر دارد، حتی آنهایی که ژاپنی نیستند. اریگامی فقط از تعداد کمی از تاهای گوناگون استفاده میکند، ولی همین تاها میتوانند به روشهای گوناگونی ترکیب شوند تا طرحهای متفاوتی ایجاد کنند. به طور کلی، این طرحها با یک برگ کاغذ مربع شکل آغاز میشود، که هر روی آن ممکن است به رنگ متفاوتی باشد و بدون بریدن کاغذ ادامه مییابد. البته بر خلف باور عمومی، اریگامیهای باستانی ژاپن، کمتر سختگیری روی این قرارداد داشته و گاهی از بریدن کاغذ در هنگام آفریدن طرح و یا شروع کردن با کاغذهای مستطیل، دایره، و دیگر کاغذهای غیرمربع استفاده میشد
البته بر خلاف باور عمومی، اریگامیهای باستانی ژاپن، کمتر سختگیری روی این قرارداد داشته و گاهی از بریدن کاغذ در هنگام آفریدن طرح کیریگامیو یا شروع کردن با کاغذهای مستطیل، دایره، و دیگر کاغذهای غیرمربع استفاده میشده است. واشی کاغذ سنتی اوریگامی در ژاپن است.
تاریخچه Origami
روش ساخت کاغذ ظاهراً در حدود سال ۱۰۰ میلادی در چین شروع شد و تا بیش از پانصد سال بهصورت یک راز نگهداری میشد. در حدود قرن ششم میلادی این صنعت توسط راهبان بودایی از چین به ژاپن وارد شد. سپس در نیمهٔ قرن هشتم میلادی و پس از استیلی اعراب مسلمان بر آسیای مرکزی، این صنعت توسط آنان به نقاط دیگر برده شد و در قرن دهم میلدی به مصر و در قرن دوازدهم میلدی به اسپانیا رسید. پس از ورود اعراب به سیسیل این صنعت وارد ایتالیا شد و کارگاههای کاغذسازی در ۱۲۷۶ در فابرینوی ایتالیا و در ۱۳۴۸ در تروی فرانسه آغاز به کار کردند. از این زمان به بعد یعنی از نیمهٔ دوم قرن چهاردهم میلدی مصرف کاغذ برای کتاب در اروپا متداول شد. اگر چه از ابتدای همین قرن استفاده از کاغذ در انگلستان رواج یافت، ولی اولین کارگاه تولید کاغذ در قرن پانزدهم در هرتفورد انگلستان برپا شد. اولین کارگاه ساخت کاغذ در آمریکای شمالی در سال ۱۶۹۰ ایجاد شد.
گروهی معتقدند که اولین بار خم کردن کاغذ در چین متداول شده است. استفاده از ماکتهای کاغذی خانه، برای سوزاندن در مراسم تدفین از دلیل این ادعا است. اما شکی نیست که این ژاپنیها بودند که هنر خم کردن کاغذ را کمال بخشیدند و به عبارتی از آن خود ساختند. البته هزینهٔ بالی تهیهٔ کاغذ موجب شده بود که از این هنر فقط برای مراسم خاص استفاده شود، مانند پروانههای کاغذی نر و ماده که برای تزیین فنجانها در مراسم ازدواج استفاده میشد.
در دورههای مختلف تاریخی ژاپن، اوریگامی حضور داشته است. در خلل دورهٔ موروماچی، در قرون چهاردهم تا شانزدهم میلدی (۱۳۳۳–۱۵۷۳) اوریگامی مدرن بهگونهای اصولی توسط یک نویسندهٔ ناشناس نگاشته شده است. سپس در دورهٔ ادو (۱۶۰۳–۱۸۶۷) اوریگامی بهصورت یک سرگرمی فراگیر درآمد که البته در آن زمان، Orisue نامیده میشد. کتاب "چگونه ۱۰۰۰ مرغ ماهیخوار با کاغذ بسازیم؟" در سال ۱۷۹۷ در ژاپن به چاپ رسید. در دورهٔ میجی (۱۸۶۸–۱۹۱۲) اوریگامی در برنامهٔ درسی مدارس و حتی مهدکودکها وارد شد. تا کودکان هنر و مهارت کار با انگشتان را بیاموزند. از آن زمان تاکنون کاغذ مربعی ۱۵ در ۱۵ سانتیمتری اوریگامی در همهجا فروخته میشود و اوریگامی برای سرگرمی و آموزش در مقیاس وسیع مورد استفاده قرار میگیرد.
منبع: ویکیپدیا
کار این جلسه ساخت جالباسی با مقوای کارتنه با همون شرایط قبلی یعنی بدون چسب ومنگنه و...
در ساخت صندلی قرار بود نیروی وزن تحمل بشه، اما برای ساخت جا لباسی علاوه بر اینکه لازمه وزن لباس (به عنوان نیروی فشاری) تحمل بشه، لازمه تعادل جالباسی در صورت اعمال بار نابرابر هم برقرار باشه.
از جنبه کارایی هم لازمه جالباسی قابلیت آویزان کردن چند لباس با طول های مختلف رو دارا باشه!
خوب برای کار با مقوای کارتن اولین تمرین ساخت صندلی است
نکته مهم عدم استفاده از چسب، منگنه و... است و ایستایی صندلی ها باید با برش ها و نحوه ترکیب مقواهای کارتن ایجاد شود.
نمره بخش صندلی ها سه بخش 10 نمره ای است که شامل زیبایی، کارایی و ایستایی می شود (همان سه اصل ویتروویوس) و برای تست ایستایی باید وزن یک نفر را تحمل کند.
خوب در مرحله اول سجاد مسئولیت امتحان صندلی ها رو به عهده گرفت و در ادامه صندلی هایی که به مرحله بعد صعود کردند توسط حسین امتحان شدند!
خوب تاتر یکی از لذت های زندگی منه، و یه جورایی برام تجلی دیگرگونه از هنر!
برای همین در این وبلاگ از این به بعد تاتر های خوب روی پرده رو که به تماشا نشسته ام معرفی میکنم، تا بقیه همه اگه ممکن شد، بروند و از دیدنش لذت ببرند!
«ترانههای قدیمی» نمایشی است که رحمانیان سال 90 در مراسم اختتامیه جشنوارهی «فیلم شهر» اجرا کرد. پنج قطعه کوتاه نمایشی بود که همراه با هر یک قطعهای موسیقی و یکی از ترانههای خاطرهانگیز اجرا میشد. حالا چند قطعه تازه نوشته است که با همان حال و هواست. برخی تکگویی هستند و بعضی گفتگوهای دو نفره. تمام این قطعات در مکانهای مهم شهر تهران روایت میشود، مانند برج میلاد، امامزاده صالح، ترمینال شرق، کافه نادری و ... یعنی همه مکانهایی که بخشی از هویت تاریخی معماری تهران را توضیح میدهد.
همراه هر قطعه ، یک ترانه خاطرهانگیز هم اجرا میشود که این قطعهها توسط فردین خلعتبری هنرمند آهنگساز انتخاب شده و با اجرای زنده پیانوی سامان احتشامی و خوانندگی علی زند وکیل اجرا میشود.
گروهی از بهترین بازیگران تئاتر این قطعات را بازی میکنند؛ علی عمرانی، مهتاب نصیرپور، حبیب رضایی، افشین هاشمی، علی سرابی، اشکان خطیبی، سحر دولتشاهی، بهاره مشیری و معصومه رحمانی بازیگران نمایشی هستند که با تمام شیرینیاش فقط قرار است 10 شب روی صحنه باشد.
بچه ها همه مشغول به کارند و هرکس به یه طریقی داره به نمایشگاه کمک میکنه
اینجا دیگه واقعا شبیه یه دانشکده معماری شده و اعتراض های گروه فیزیک هم بجه ها رو دلسرد نمی کنه
خوب فکر کنم عکسا بیشتر از حرف های من حال و هوا رو بگه
دخترا وپسرا همه و همه...
تابلویی که از طراحی حسین شروع میشه و با کاموای دست بچه ها شکل می گیره
و خستگی کار...
و شیطنت پسرا و قصه ی موش و ترسوندن دخترها و البته دخترایی که مثل شیر وایسادن (البته اینجا نشستن)
و تعدادی از بچه های 90 یا همون سال بالایی ها که گفتن حتما زیر این عکس بنویسم "نودی های فعال"!
و فعلا ورود ممنوع که ...مشغول کارند و پیشاپیش از همکاری همسایگان عزیز متشکرند
و تلاش ها برای برپایی سازه ورودی...
و بازهم کار بی وقفه...
و شب مانی پسرها...
خوب دخترا تا ساعت 9 بیشتر اجازه حضور نداشتن و به ناچار ادامه کار رو به پسرها واگذار کردن...
حدودای ساعت 9 بود که با خانم مهندس محسنی گفتیم نکنه بچه ها گرسنه باشند وتصمیم گرفتیم بریم ملاقه!!!
نگهبانی موقع ورود گفت دخترا رو راه نمیدیم!!! و این یعنی هنوز جوونیم
نمی دونم بچه ها از دیدن ما بیشتر خوشحال شدن یا سوپ و کشک بادمجون، ولی به هر دلیل دیدن پویایی و شعفشون برام لذت بخشه...
این دو روز کلی خاطرات قدیم برام زنده شد ولحظه لحظه باهاشون در این شادی شریک بودم!
وصبح فردا و به ثمر نشستن این همه تلاش...
افتتاحیه حدود ساعت 12 با حضور پنج تن از اساتید:
دکتر خاقانی به عنوان مدیر گروه معماری ریسمان ورودی رو قیچی کردند و نمایشگاه به طور رسمی افتتاح شد
و عکس دسته جمعی...
و ایده ای نو: سفره هفت سین معلق
و یک ایده خوب دیگه برای سفره هفت سین در طبقه بالا...
انگار نوروز در راهه...
پیشاپیش عیدتون مبارک
خوب من به اندازه بچه ها یا شاید بیشتر از اونا برای نمایشگاه ذوق دارم.
حتی شاید یه جورایی بهشون حسودیم میشه، لحظه های نابی دارند، لحظه هایی که خیلی زود میگذره و اون چیزی که باقی میمونه خاطرات قیمتیشه...
نمایشگاه فردا شروع میشه، و همه بچه ها از همه ورودی ها سرگرمند...
اونا ساعت های زیادی رو برای نمایشگاه زمان گذاشتند و نمایشگاه کوچکی که ابتدا فقط برای سفر یزد بود حالا به یه نمایشگاه بزرگ معماری تبدیل شده که همه یه جورایی در اون سهیمند!!!
خوب اول یه سری عکس از دیروز (شنبه):