اوریگامی 3

فیلم های زیر نمونه هایی دیگر از اوریگامی است، که می تواند نقطه آغاز طرح هایی خلاقانه باشد.

دانلود فیلم

دانلود فیلم

دانلود فیلم

دانلود فیلم

دانلود فیلم

اوریگامی 2

در این مبحث پیرامون اوریگامی در معماری صحبت می شود.

در زیر می بینید که طرز ساخت موارد مشابه آنقدرها هم پیچیده نیست!

یک الگوی ساده اما فکر شده!!!

لینک های زیر مطالب مفیدی پیرامون اوریگامی را در اختیار شما قرار می دهند

لینک دانلود

لینک دانلود

لینک دانلود

ایستگاه اتوبوس3 - بررسی نمونه های موردی

در این نوشتار به نمایش تعدادی عکس از ایستگاه های اتوبوس اکتفا می کنیم، و اختتامیه این داستان هم طرح های بچه ها خواهد بود که تا بعد از نوروز منتظر می مانیم و ایده های نابشون رو به تماشا می نشینیم

و ایده هایی تازه تر...

طراحی ایستگاه اتوبوس2

روزانه میلیون ها نفر از اتوبوس استفاده می کنند، بنابراین احداث ایستگاههای اتوبوس شهری با رعایت کامل استانداردها و به تعداد لازم و در فاصله های مشخص اهمیت ویژه ای دارد.

از مهم ترین امکانات ایستگاهها می توان به کنترل نظافت و نگهداری از ساختار ایستگاه اشاره کرد به طوریکه با قراردادن سطل های زباله مجاور ایستگاهها و همچنین ابعاد فضایی مناسب برای قراردادن بارهای مسافران می توان محیطی مناسب فراهم کرد.

جهت برقراری امنیت مسافران در ایستگاههای اتوبوس بخصوص در مناطق خلوت در ایستگاه نصب تلویزیون های مدار بسته مرتبط با پایگاههای پلیس شهری و همچنین نظارت مداوم پلیس پیشنهاد می شود.

وجود امکان فوق به علاوه نصب تابلوهای اطلاعاتی شهر نصب دستگاههای خودکار برای دریافت نوشیدنی و مواد غذایی نصب کابین های تلفن عمومی، نصب تابلوی اطلاعات مسیر شهری و بین شهری برای کمک به نابینایان، ساخت مسیرهای مشخص به منظور عبور صندلی چرخدار و کالسکه ی نوزادان و نصب بلندگوی اعلان ساعات توقف در ایستگاهها در کنار رعایت کردن قوانین و اصول ساخت در جهت هر چه کارآمدترکردن این عنصر از عناصر مبلمان شهری کمک قابل توجهی می کند.

اجزای تشکیل دهنده ایستگاه اتوبوس

• تابلوعلامت

• تابلو زمان سنج و مکان نما

• کابین اصلی

• لامپ جایگاه

• سطل زباله

  تابلوهای ایستگاه اتوبوس Bus stop sign

تابلوهای زمان سنج و مکان نما

کابین اصلی ایستگاه اتوبوس شامل موارد زیر است:

1. بدنه اصلی ایستگاه
2. مبلمان ایستگاه
3. عناصر محافظتی
4. جایگاه معلولین

جایگاه نشستن در طراحی ایستگاه های اتوبوس

1-   ارتفاع صندلی از سطح زمین 45 سانتیمتر

2-   فضای مشخص نشستن برای هر نفر 75 سانتیمتر

3-   ارتفاع بلندی نیمکت 45 سانتیمتر

4-   طراحی فرم مناسبی برای پشتی به عنوان ساپورت مناسب ناحیه ی کمر.

5-   زوایه ی مناسب پشتی و کفی صندلی به میزان بیشتر از 95 درجه

6-   شیب مناسب کفی صندلی به میزان 10 تا 15 درجه

7-   بلندی صندلی نشسته- ایستاده بین 75 تا 85 سانتیمتر

8-   عمق مناسب کفی صندلی بین 30 تا 40 سانتیمتر

9-   حداقل ارتفاع سایه بان با موانع بالای سر 195 تا 220 سانتیمتر

نشیمن گاه ها معمولاً برای استفاده ی کوتاه مدت با طولانی مدت است.

نیمکت ها و صندلی های خیابانی با استفاده ی کوتاه مدت در گروه بدون پشتی و با استفاده ی بلندمدت در گروه نیمکت های با پشتی قرار می گیرد.

بطور کلی نیمکت ها و صندلی هایی که برای استفاده ی طولانی مدت است باید راحت تر باشند بنابراین از دسته و پشتی در آنها استفاده می شود (مانند صندلی پارک و بازار). ولی نیمکت ها برای استفاده ی کوتاه مدت می توانند ساده تر و چندمنظوره باشند که این دسته بیشتر در تکمیل فضاهای معماری و اکثراً کاربرد زیبایی شناسی و تزئینی دارند و کمتر به راحتی آنها فکر شده است.

جانمایی

می توان برای نشستن و نشستنگاه چند حالت زیر را قائل شد:

1-   رودررو برای ایجاد ارتباط، مکالمه و صحبت

2-   شیت به شیت بدون هیچ تماسی

3-   نشستن در کانون توجه و فعالیت مانند میدان ها، تفریح گاهها، بازارها و فروشگاهها

4-   نشستن برای مقاصد خاص مانند سرپناه ایستگاه اتوبوس یا کافه تریاها

5-   نیمکت و صندلی که بصورت تکی کنار درختان قرار می گیرد و فضایی کاملاً خصوصی ایجاد می کند.

همواره باید در مکانیابی محل های نشستن دقت فراوانی مبذول داشت تا ضمن فراهم کردن آسایش کاربر، از ایجاد مزاحمت های سایر افراد جلوگیری شود. بدین منظور معمولاً مکان هایی انتخاب می شود که دارای خصوصیات کلی زیر باشد:

1-   تا حد امکان از باد و سایر عوامل جوی در امان باشد.

2-   از مناظر محیطی بهره مند گردد.

3-   حداقل منظر دوسویه داشته باشد.

4-   به افراد گزینه های مختلفی برای انتخاب ارائه دهد مانند: آفتاب، سایه، آرامش، فعالیت.

5-   در ترکیب با سایر مبلمان ضروری با نزدیک آن ها باشد.

• با مکانیابی صحیح و مناسب نیمکت ها در فضاهای باز شهری، کف خیابانها و یا در حاشیه پیاده روهای عریض مخصوصاً در نقاط پررفت و آمد می توان علاوه بر فراهم کردن امکان رفاه عابران زیبایی خاصی به مناظر خیابانی بخشید. بدیهی است که تلفیق این نوع مبلمان با فضای سبز و گیاهان، جذابیت محیط را دو چندان خواهد نمود. البته قابل توجه است که این نوع منظرآرایی تنها در مکانهایی مطلوب است که فضا به اندازه ی کافی در اختیار باشد و مزاحمتی برای عابران ایجاد نشود.
• یکی از بهترین روش های جانمایی نیمکت ها استقرار آنها در مکان های تعریف شده و اختصاصی می باشد.
• در واقع با تعریف جایگاه مخصوص برای نیمکت ها و انواع مکان های نشستن به آنها هویت بخشیده و بر کاربری آنها تأکید می شود. از طرف دیگر یکپارچگی طرح تأمین شده و اجزای آن (به عنوان مثال انواع مبلمان) بصورت لکه های آزاد و بدون ارتباط در محیط پراکنده نمی باشند.
• تعبیه ی این جایگاهها بسته به ابتکار و خلاقیت طراح می تواند با تغییر بافت، جنس مصالح، رنگ، حذف یا اضافه کردن لبه، تغییر ارتفاع و .... صورت پذیرد.
•  از مسایل مهمی که همواره باید در چیدمان انواع مختلف مبلمان در کنار یکدیگر در نظر داشت رعایت فاصله ی مناسب آنها از هم است. به عنوان مثال استقرار سطل زباله در مجاورت نزدیک فصل نیمکت از نظر ایمنی و اصول بهداشتی مناسب نیست.

عواملی که در طراحی صندلی (جایگاه نشستن) باید مدنظر قرار گیرد، عبارتند از:

1-   راحتی

2-   دوام

3-   جذب گرما

4-   ریختن راحت آب از روی آن

5-   مراقبت کمتر (تعمیر و نگهداری آسان)

6-   مقاومت در برابر تخریب

7-   سادگی فرم و ثبات در ساخت

جایگاه معلولین

• جایگاه معلولین باید مسیر مناسب از پیاده رو داشته باشد.
• فضای کافی برای صندلی های چرخدار موجود باشد.
• همکف بودن سطح ورودی ارتفاع سکو ایستگاه اتوبوس با کف اتوبوس و یا تعبیه سطح شیبدار مناسب جهت سوار شدن معلولین ویلچر سوار به اتوبوس
• پیش بینی فضای مناسب در داخل اتوبوس جهت جابجایی ویلچر معلولین
• عدم استفاده از نرده های فلزی بر روی سطح رابط ایستگاه و اتوبوس.

سطل زباله - جعبه روزنامه

• در اکثر ایستگاهها، سطل زباله در کنار دیواره آن قرار داده می شود تا باعث پاکسازی و نظافت محدوده ایستگاه شود.

• وجود سطل های زباله برای ایستگاه ضروری است.
• پاکیزگی ایستگاه های اتوبوس موجب جذابیت آنها می گردد.
• با تعبیه سطل زباله هزینه نگهداری تا حدی کاسته می شود.

• فرهنگ سازی نقش پررنگ در پاکیزگی ایستگاه ایفا می کند.

• در ایستگاههای مرکز شهر دسترسی به روزنامه ها باعث می شود مسافرین زمان خود را با مطالعه آنها بگذرانند.

 ضوابط کلی در طراحی ایستگاه های اتوبوس

الف)ضوابط فیزیولوژیکی

1-   استفاده از فرم ها و بال های مناسب در محل نشستن به گونه ای که فشارهای عضلانی موضعی ایجاد نکند. 

2- تعیین ابعاد مناسب خصوصاً در مورد بلندی محل نشستن برای جلوگیری از حالت های ایزومتریک عضلات اندام تحتانی

3-   استفاده از متریال مناسب با حداقل وزن جهت تسهیل در جابجایی.

ب)ضوابط سیستم انسان ماشین

1-   استفاده از المان ها و نمادهای استاندارد برای اطلاع رسانی مناسب

2-   استفاده از فرم ها و رنگ های همسان

3-   طراحی بر اساس فرم هایی که تداعی کننده ی آرامش و مقاومت باشند.

ج)فرم

1-   طراحی بر اساس سیستم مرولار

2-   رعایت تناسبات طلایی در سه نمای طرح و در نسبت اندازه قوس ها و تقسیمات فرعی طرح

3-   بهره گیری از نشانه های فرهنگ و تمدن ایرانی و نشانه های سمبلیک برای طرح امتیاز محسوب می شود.

4-   هماهنگی فرم سازه با فرم دیگر عناصر مبلمان شهری

ویژگی‌های مشترک ایستگاههای اتوبوس:
1- محلی است برای دریافت اطلاعات شهری توسط مردم.
2- دارا بودن سطوح تبلیغات به اندازه کافی.
3- باز بودن یک طرف (یا شفاف بودن، برای دید راننده اتوبوس و مسافران).
4- سقف مناسب با موقعیت معقول و منطقی به عنوان حفاظ در برابر شرایط متغیر جوی.
5- امکان نشستن و یا ایستادن راحت برای مسافران.
6- نشانه‌ها، اعلانات و جدول زمان‌بندی در محل مناسب باشد.
7- جهت جلوگیری از پوسیدگی و زنگ‌زدگی از مواد مناسب و مرغوب استفاده شود.
8- زاویه‌ها، ارتفاع و فاصله‌ها برای نظافت آسان و حرکت روان جمعیت به طور صحیح و عملی انتخاب شود.

ایستگاه اتوبوس می‌تواند دارای قابلیت‌های زیر باشد:
1- محلی برای نصب سطل زباله.
2- آژیر باخبر کننده کمک و امداد شهری مثل آتش‌نشانی، حادثه و ...
3- نوعی لابی و نشیمن خیابانی برای محل قرار، گفت‌و گو و ...
4- جعبه یا فضایی برای نگهداری ملزومات فوری کمک‌های اولیه.
5- مکان فروختن روزنامه، نوشیدنی، بلیت و ... توسط ماشین‌های خودکار.
6- امکانات اولیه خیابان (تلفن، بلیت‌فروشی).
7- محلی برای نصب پوستر و تبلیغات و اطلاعیه‌ها.
8- ایجاد موانع تجمع مزاحمان شهری و متکدیان.
9- نرده‌کشی زیبا و مناسب.
10- تجهیزات روشنایی ویژه.
11- ایجاد نام برای شناسایی ایستگاه از راه دور.
12- ایجاد سقف گسترده‌تر برای استفاده در موارد بارندگی و ...
13- ساخت دیواره‌ها و یا میله‌هایی برای ایستادن در حالت راحت.

نور و روشنایی ایستگاه های اتوبوس

شدت نور (لوکس) ایستگاه باید حداقل 1.5 برابر محیط خارج باشد

نور ایستگاه باید به خوبی فضای ایستگاه را بپوشاند

نور مورد نیاز برای مطالعه را فراهم نماید

---

منابع 

1-مرکز اطلاعات علمی و تخصصی حمل ونقل ترافیک

2-  ارگونومی در طراحی و ساخت ایستگاه های اتوبوس- مهندسی فاکتورهای انسانی- وحید حسین پور

3- آشنایی با استانداردهای طراحی ایستگاه های اتوبوس

3-bus stop design guide

برای مطالعه بیشتر پیرامون موضوع مناسب سازی ایستگاه های اتوبوس برای معلولین به منابع زیر رجوع کنید:

1. مشکلات معلولین ، جانبازان ، سالمندان و کم توانان جسمی و حرکتی برای استفاده از ایستگاه ها و اتوبوس های BRT به همراه راهکارهای پیشنهادی

2. استانداردهای دسترسی )راهنمای مناسبسازی ساختمان، فضاهای عمومی، حمل و نقل و تجهیزات(

3. گزارش بازدید ایستگاه های BRT و مشکلات معلولین

اوریگامی 1

اوریگامی

اُریگامی یا «هنر کاغذ و تا» یکی از کاردستیهای محبوب ژاپنی است که امروزه در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد.

هدف این هنر آفریدن طرح‌های جالب از کاغذ با کمک تاهای هندسی است. معنای لغوی این واژه در زبان ژاپنی «تا کردن کاغذ» است و تمام مدلهای کاغذ و تا را در بر دارد، حتی آنهایی که ژاپنی نیستند. اریگامی فقط از تعداد کمی از تاهای گوناگون استفاده می‌کند، ولی همین تاها می‌توانند به روش‌های گوناگونی ترکیب شوند تا طرحهای متفاوتی ایجاد کنند.

به طور کلی، این طرحها با یک برگ کاغذ مربع شکل آغاز می‌شود، که هر روی آن ممکن است به رنگ متفاوتی باشد و بدون بریدن کاغذ ادامه می‌یابد.

اریگامی روش ارائهٔ اشکال است، که عمدتاً با خم کردن مادهٔ مورد استفاده کاغذ حاصل می‌شود.

وجه تسمیه

کلمهٔ "Origami"متشکل از دو کلمهٔ "ori" و "gami" است، که"ori" به معنای "folding"و "gami" تغییر یافتهٔ کلمهٔ "kami" به معنای "paper" است.

بنابراین اریگامی هنر و اندیشهٔ تا دادن کاغذ) یا صفحاتی از جنس پلستیک، فلز و مواد دیگر (برای خلق شکل‌های مختلف، می‌باشد. این شکل‌ها تعداد زیادی ازحیوانات، پرندگان، ماهی‌ها، وسایل بازی، وسایل دکوری، شکل‌های هندسی و اشکالی در ارتباط با گرافیک، معماری، صنعت و ... را شامل می‌شوند. اریگامی طیف بسیار گسترده‌ای را در بر می‌گیرد، از کودکان پیش دبستانی تا اساتید دانشگاه. تمام مردم می‌توانند از آن لذت برده و با خلق طرح‌های جدید به تاریخ اریگامی بپیوندند. اریگامی مدرن، در چند سال اخیر) از سال۱۹۵۰ میلادی به بعد (با انتشار کتاب‌های آقای یوشیزاوا) Akira Yoshizava (، استاد اریگامی از ژاپن، رنسانسخودش را شروع کرد. اکنون اریگامی کاربردهای مهمی در هنر، علم و صنعت پیدا نموده است. اُریگامی یا»هنر کاغذ و تا«یکی از کاردستی‌های محبوب ژاپنی است که امروزه در سراسر جهان طرفداران زیادی دارد. هدف این هنر آفریدن طرح‌های جالب از کاغذ با کمک تاهای هندسی است. معنای لغوی این واژه در زبان ژاپنی»تا کردن کاغذ«است و تمام مدلهای کاغذ و تا را در بر دارد، حتی آنهایی که ژاپنی نیستند. اریگامی فقط از تعداد کمی از تاهای گوناگون استفاده می‌کند، ولی همین تاها می‌توانند به روش‌های گوناگونی ترکیب شوند تا طرح‌های متفاوتی ایجاد کنند. به طور کلی، این طرح‌ها با یک برگ کاغذ مربع شکل آغاز می‌شود، که هر روی آن ممکن است به رنگ متفاوتی باشد و بدون بریدن کاغذ ادامه می‌یابد. البته بر خلف باور عمومی، اریگامی‌های باستانی ژاپن، کمتر سختگیری روی این قرارداد داشته و گاهی از بریدن کاغذ در هنگام آفریدن طرح و یا شروع کردن با کاغذهای مستطیل، دایره، و دیگر کاغذهای غیرمربع استفاده می‌شد

البته بر خلاف باور عمومی، اریگامی‌های باستانی ژاپن، کمتر سختگیری روی این قرارداد داشته و گاهی از بریدن کاغذ در هنگام آفریدن طرح کیری‌گامیو یا شروع کردن با کاغذهای مستطیل، دایره، و دیگر کاغذهای غیرمربع استفاده می‌شده است. واشی کاغذ سنتی اوریگامی در ژاپن است.

تاریخچه Origami

روش ساخت کاغذ ظاهراً در حدود سال ۱۰۰ میلادی در چین شروع شد و تا بیش از پانصد سال به‌صورت یک راز نگهداری می‌شد. در حدود قرن ششم میلادی این صنعت توسط راهبان بودایی از چین به ژاپن وارد شد. سپس در نیمهٔ قرن هشتم میلادی و پس از استیلی اعراب مسلمان بر آسیای مرکزی، این صنعت توسط آنان به نقاط دیگر برده شد و در قرن دهم میلدی به مصر و در قرن دوازدهم میلدی به اسپانیا رسید. پس از ورود اعراب به سیسیل این صنعت وارد ایتالیا شد و کارگاه‌های کاغذسازی در ۱۲۷۶ در فابرینوی ایتالیا و در ۱۳۴۸ در تروی فرانسه آغاز به کار کردند. از این زمان به بعد یعنی از نیمهٔ دوم قرن چهاردهم میلدی مصرف کاغذ برای کتاب در اروپا متداول شد. اگر چه از ابتدای همین قرن استفاده از کاغذ در انگلستان رواج یافت، ولی اولین کارگاه تولید کاغذ در قرن پانزدهم در هرتفورد انگلستان برپا شد. اولین کارگاه ساخت کاغذ در آمریکای شمالی در سال ۱۶۹۰ ایجاد شد.

گروهی معتقدند که اولین بار خم کردن کاغذ در چین متداول شده است. استفاده از ماکت‌های کاغذی خانه، برای سوزاندن در مراسم تدفین از دلیل این ادعا است. اما شکی نیست که این ژاپنی‌ها بودند که هنر خم کردن کاغذ را کمال بخشیدند و به عبارتی از آن خود ساختند. البته هزینهٔ بالی تهیهٔ کاغذ موجب شده بود که از این هنر فقط برای مراسم خاص استفاده شود، مانند پروانه‌های کاغذی نر و ماده که برای تزیین فنجان‌ها در مراسم ازدواج استفاده می‌شد.

در دوره‌های مختلف تاریخی ژاپن، اوریگامی حضور داشته است. در خلل دورهٔ موروماچی، در قرون چهاردهم تا شانزدهم میلدی (۱۳۳۳–۱۵۷۳) اوریگامی مدرن به‌گونه‌ای اصولی توسط یک نویسندهٔ ناشناس نگاشته شده است. سپس در دورهٔ ادو (۱۶۰۳–۱۸۶۷) اوریگامی به‌صورت یک سرگرمی فراگیر درآمد که البته در آن زمان، Orisue نامیده می‌شد. کتاب "چگونه ۱۰۰۰ مرغ ماهیخوار با کاغذ بسازیم؟" در سال ۱۷۹۷ در ژاپن به چاپ رسید. در دورهٔ میجی (۱۸۶۸–۱۹۱۲) اوریگامی در برنامهٔ درسی مدارس و حتی مهدکودک‌ها وارد شد. تا کودکان هنر و مهارت کار با انگشتان را بیاموزند. از آن زمان تاکنون کاغذ مربعی ۱۵ در ۱۵ سانتی‌متری اوریگامی در همه‌جا فروخته می‌شود و اوریگامی برای سرگرمی و آموزش در مقیاس وسیع مورد استفاده قرار می‌گیرد.

منبع: ویکیپدیا

جایگاه تماشاچی

در جمع بندی مباحث کف، سقف، و پله، در این تمرین به عنوان اولین طراحی قرار بود دانشجویان به طراحی یک جایگاه تماشاچی به ظرفیت 100 نفر بپردازند.

پیش از طراحی لازم بود ابتدا بچه ها به استانداردهای فضای مورد نظر دست پیدا کنند.

*می توانید کتاب فارسی نویفرت را از این آدرس دانلود کنید.

در ادامه نمونه هایی از آنچه به عنوان جایگاه نشستن می تواند مطرح باشد، مورد مطالعه قرار گرفت.

و در نهایت با توجه به موارد مذکور دانشجویان ایده خود برای جایگاه تماشاچی را ارائه کردند. ماکت ها بسیار خوب و شیت ها البته ضعیف بود که با توجه به عدم ضعف خود طرح ها، قرار بر آن شد تا شیت ها با کیفیتی در خور طرح ها بعد از عید ارائه گردند.

مقدمات طراحی معماری و قصه سیب معلق!

خوب داستان از این قراره:

یک سیب باید درفاصله 60 سانتی متر طول و 60 سانتی متر ارتفاع از میز آتلیه به صورت معلق قرار گیرد

به صورتی اولین تمرین برای درک عناصر کششی و فشاری!

مصالح کار نی (به عنوان عنصر فشاری)، نخ کاموا (به عنوان عنصر کششی)و سوزن برای اتصالات است.

استفاده از ترکیبات مثلثی در کار بچه ها زیاد دیده می شد، و دانشجویان در ترم های بعد راز سازه های فضاکار را خواهند فهمید!